Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

O περιπτεράς φιλοσοφεί...


Είναι κακή συνήθεια το κάπνισμα και όπως είναι γνωστό, τις κακές μας συνήθειες τις επαναλαμβάνουμε. Έτσι ένα απόγευμα πήγα κι εγώ να ...επαναλάβω την κακή μου συνήθεια στον κύριο Νικηφόρο, τον περιπτερά της γειτονιάς. Αναγκάστηκα όμως να κάνω υπομονή, καθώς εκεί συνάντησα την Κούλα, μια γνωστή γειτόνισσα που τύχαινε να είναι έγκυος εκείνη την περίοδο και καθώς ήταν νέα και όμορφη, η εγκυμοσύνη την έκανε να φαίνεται σαν ολάνθιστο λουλούδι.

Η Κούλα λοιπόν ενδιαφερόταν για ένα τεύχος περιοδικού που είχε εξαντληθεί. Άλλά καθώς ήταν γνωστή με τον κο Νικηφόρο και περίεργη επίσης, άρχισε να κάνει ερωτήσεις στον, υπομονετικό όντως, περιπτερά...

- Και ο γιος σας, ο Κώστας, τι κάνει; Έχω καιρό να τον δω, ξεκίνησε η Κούλα.
- Έρχεται στο μαγαζί, απάντησε ο κος Νικηφόρος, αλλά σήμερα είχε να ρυθμίσει κάποια θέματα με τον λογιστή και τον αντικατέστησα εγώ.
- Τον θυμάμαι καλά, συνεχίζει εκείνη, συζητούσαμε πολλές φορές, πάντα έλεγε πως είναι κατά του γάμου. Άραγε παντρεύτηκε; κάνει επιτέλους την κρίσιμη ερώτηση η Κούλα.

-Ναι παντρεύτηκε πριν λίγο καιρό. Αλλά δεν έχει ακόμα παιδί...

-Μου κάνει εντύπωση, συνεχίζει η Κούλα, πάντα του άρεσε η ανεξαρτησία του! Πως το αποφάσισε;

Τότε ο κος Νικηφόρος πήρε ένα φιλοσοφικό ύφος, τέτοιο που θα το ζήλευε ακόμα και ο Σωκράτης. Στο βάθος του όμως μου φάνηκε πως έκρυβε κάποια θλίψη...

- Του το είπα πολλές φορές, αλλά δε νομίζω ότι με άκουσε ποτέ. Μάλλον ο γιος μου το κατάλαβε, πως όσο κι αν επιμένει να πετάει σαν ελεύθερο πουλί, κάποτε θα έρθει η στιγμή να του κόψουν τα φτερά. Πως όσο κι αν θέλει να διατηρήσει την ελευθερία του, κάποια στιγμή θα την χάσει. Και έτσι έκανε το βήμα...

Η ολάνθιστη Κούλα έμεινε αρχικά λίγο αμήχανη με την απάντηση... Γρήγορα όμως συνήλθε και φόρεσε το πιο γλυκό της χαμόγελο.

Να σας ζήσουν τα παιδιά, να δώσετε χαιρετισμούς στην Κώστα.
Ευχαρίστως, απάντησε ο Kος Νικηφόρος...
Και μετά ήρθε και μένα η σειρά μου, να αγοράσω τα τσιγάρα μου. Και έφυγα γεμάτος απορίες από το περίπτερο. Γιατί γαμώ το; Εγώ μόνο την κακή μου συνήθεια ήθελα να επαναλάβω...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αγαπητοί αναγνώστες    Μετακινούμε το περιεχόμενο της ιστοσελίδας μας, όπως σας έχουμε παλιότερα ανακοινώσει.  Πράγματι παρατηρούνται καθυστερήσεις, αλλά το τελικό αποτέλεσμα θα δικαιώσει πιστεύουμε την αναμονή.   Το παρόν blog διατηρείται για ιστορικούς λόγους, αλλά μια επιλογή από τα άρθρα του μετακομίζει στο νέο   χώρο, ταξινομημένο στην γενική κατηγορία τα παλιά. Στο καινούριο blog θα μιλήσουμε για τη ζωή, την πολιτική και την κοινωνία στους καιρούς μας.  Αργότερα θα εμπλουτίσουμε με το νέο περιεχόμενο το ανανεωμένο memorandum days .    Σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας.

Την ιστορία την βρίσκεις πάντα μπροστά σου (β)

Μέρος Β      Το σύγχρονο Ελληνικό κράτος δεν θα υπήρχε στην σημερινή του μορφή χωρίς την ισχυρή παρέμβαση  των Μεγάλων Δυνάμεων του 19 ου  αιώνα.  Αποτέλεσμα πεισματικού εθνικού αγώνα αλλά και μιας απίστευτης Ευρωπαϊκής διπλωματικής κινητικότητας, που κορυφώθηκαν με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, τον Οκτώβριο του 1827,  σε εφαρμογή της Συνθήκης του Λονδίνου του Ιούνιου του 1827.   Αργότερα δε ο Ρωσοτουρκικός Πόλεμος που έληξε με την συνθήκη της Αδριανούπολης  και η Γαλλική εκστρατευτική δύναμη στην Πελοπόννησο  επισφράγισαν τη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Η τελική πράξη της ίδρυσης του Ελληνικού κράτους υπογράφηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 με το πρωτόκολλο που έμεινε στην ιστορία σαν Πρωτόκολλο του Λονδίνου.  Αναγνωριζόταν η ίδρυση ελεύθερου  κράτους με επικράτεια νότια της νοητής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.  Ελεύθερου; Όχι και τόσο…Το κράτος αυτό, που ξεκίνησε την ύπαρξή...

Την ιστορία την βρίσκεις πάντα μπροστά σου (γ)

 ΜΕΡΟΣ Γ Το 334 πχ ο Μέγας Αλέξανδρος αποβιβάστηκε στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, στον λιμένα των Αχαιών, και κάρφωσε το δόρυ του στην μικρασιατική γη, εγκαινιάζοντας μια υπερχιλιετή εισβολή του Ελληνικού πολιτισμού στην Ασία.  Το 1071, χίλια τετρακόσια χρόνια μετά,  όταν ο Ρωμανός Διογένης ηττήθηκε στην Μάχη του Ματζικέρτ,  χάθηκε για πρώτη φορά μικρασιατική γη από την επιρροή του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και το κενό γέμισαν οι Σελτζούκοι Τούρκοι που ίδρυσαν χαλιφάτο στα χαμένα εδάφη. Το αποτέλεσμα ήταν η παλιά αυτοκρατορία να στηρίζεται όλο και πιο πολύ στα ευρωπαϊκά της εδάφη και στους βαλκανικούς  πληθυσμούς.  Επίσης άρχισε να παραδίδει εμπορικά  προνόμια στις Δυτικές ναυτικές δημοκρατίες όπως η Βενετία και η Γένουα.    Μια σχέση «αγάπης και μίσους» εγκαινιάστηκε από τότε  που διαρκεί ως τις μέρες μας, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο.   Η πολιτική των Παλαιολόγων, που αναπτύξαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, έφ...