Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Google και πολιτική

Πολιτικό σύνδεσμο ψάχνει η Google στην Ελλάδα...

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=239286

Αυτό ήταν το άρθρο της Ελευθεροτυπίας που μου τράβηξε την προσοχή. Σαν ταχτικός αναγνώστης ειδήσεων, έχω προσέξει πόσο πολύ επενδύουν στην εθνικιστική, ή εθνική αν προτιμάτε, ανάγνωση των ειδήσεων πολλά Mέσα και πολιτικές παρατάξεις στην πατρίδα μας. Γενικά η πατρίδα και ο πατριωτισμός χρησιμοποιήθηκαν τόσο πολύ στην μικρή μας χώρα που είναι σχεδόν καμένες σαν λέξεις στα διάφορα γραφεία που μας...επικοινωνούν.

Αλλά τί μας λέει εδώ το άρθρο της Ελευθεροτυπίας; Μας λέει ότι μια μεγάλη αμερικανική εταιρεία ψάχνει να βρει στέλεχος για να αναλάβει την θέση του policy maker στην Ελλάδα. Η εταιρεία ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά φυσικά είναι πολυεθνική και όπως ίσως υποπτεύεστε όλο το ελληνικό διαδίκτυο έχει λαμβάνειν από τα διαφημιστικά προγράμματα της Google. O “δημιουργός πολιτικής” λοιπόν θα είναι κάποιο πρόσωπο που θα συνεργάζεται με πολιτικά πρόσωπα και οργανώσεις και θα προωθεί τα συμφέροντα της εταιρείας, θα προσπαθεί δηλαδή να επηρεάζει πολιτικές αποφάσεις στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια εισάγει χωρίς τα συνήθη ψέμματα των...πατριωτών, το lobbying στην... πατρίδα μας.

Ναι καλά το καταλάβατε,  έκανα μια κάπως εσκεμμένη χρήση της πατρίδας στο κείμενό μου. Γιατί θέλω να σας κάνω να προσέξετε. Η συμπεριφορά της Google δείχνει κατανόηση του καινούριου κόσμου που αναπτύσσεται. Συμπεριφέρεται η Google πατριωτικά; Απόλυτα!!! Είναι μία εταιρεία που κυριολεκτικά υπάρχει χάρη στην εταιρική κουλτούρα των ΗΠΑ και συμπεριφέρεται όπως όλες οι μεγάλες εταιρείες αυτής της χώρας. Έφαρμόζει μια καθαρά “διεθνιστική” πολιτική που όμως βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί χάρη στον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο οι ΗΠΑ. Είναι οι μοντέρνες λεγεώνες μιας νέας pax romana. Τα οικονομικά μεγέθη έχουν τεράστια σημασία και γι αυτό μπορείτε να δείτε τέτοιου μεγέθους εταιρείες να προσλαμβάνουν υπαλλήλους από όλο τον κόσμο. Αυτό δεν όμως δεν επηρεάζει και τόσο την στρατηγική της. Μέσα στον μονεταριστικό κόσμο που ζούμε κάθε εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα να φροντίζει τον εαυτό της και να αναπτύσσεται. Και η πολιτική έχει γίνει ένα κανονικό εργαλείο των μεγάλων επιχειρήσεων. Όμως πίσω από τις αμερικανικές εταιρείες υπάρχει και ο τρόπος που βλέπουν οι αμερικανοί τον κόσμο. Είναι μία χώρα όπου τα lobbies έχουν μια νόμιμη θέση στην άσκηση πολιτικής. Και όταν εξαπλώνονται στον κόσμο χρησιμοποιούν την κουλτούρα τους για να επιβληθούν.

Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Όσοι είστε δύσπιστοι, ρίξτε μια ματιά στα spreads, στο μνημόνιο και στην δουλεία που ο κόσμος των εταιρειών επέβαλλε τελικά στην Ελλάδα. Όσοι είναι πατριδολάγνοι στην μικρή μας χώρα,  οφείλουν να αφαιρέσουν τις παρωπίδες τους. Ο καινούριος κόσμος είναι χαοτικός, πολυεπίπεδος και σίγουρα οι προλετάριοί του δεν έχουν προλάβει να ενωθούν. Αυτοί που είναι “διεθνιστές” είναι οι μεγάλες εταιρείες. Εμάς τους φτωχούς θα μας ντύσουν Ελληνάρες, θα μας βάλουν να πλακωθούμε στα γήπεδα ή θα μας καθοδηγήσουν να βγάλουμε το άχτι μας στους μετανάστες. Και κάποιοι policy makers θα μας μελετούν στα άνετα γραφεία τους και θα μας πατούν κατάλληλα το κουμπιά.

Ναι έτσι είναι Κάρολε Μάρξ. Κάποιοι ενώθηκαν...Όχι όμως οι προλετάριοι...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ράφτρα της Κοκκινιάς

Μαλαματένια λόγια, Γιάννης Μαρκόπουλος, Μάνος Ελευθερίου Το ιστορικό βίντεο του 1974 "Καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία και νά 'σουν ράφτρα μες την Κοκκινιά. .. " Αριστουργηματικό τραγούδι, ιστορική συνάντηση, ο νεοελληνικός πολιτισμός σε μια πολύ δυνατή στιγμή του. Και η δύναμή του αυτή δεν πηγάζει από τις... συμμορίες, αλλά γεννιέται απλά και αβίαστα από την ράφτρα της Κοκκινιάς. Κοιτάζω ξανά και ξανά το παλιό  βίντεο του 1974. Τα σεμνά παιδιά που τραγούδησαν τόσο δυνατά αυτό το τραγούδι, μου φάνηκε πως γεννήθηκαν κι αυτά από μια τέτοια μάνα. Και της αποτίουν ύψιστο φόρο τιμής. Η παλιά Κοκκινιά Ποια είναι η ράφτρα της Κοκκινιάς ; Κυριολεκτικά μιλώντας, θα μπορούσε να είναι μια προσφυγοπούλα, που κατάγεται από την χαμένη πια γι αυτήν πατρίδα της Ιωνίας, που μεγάλωσε σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον και ρίχτηκε σε ένα άθλιο αντίσκηνο στις αλάνες τότε της Κοκκινιάς, θύμα βίαιου ξεριζωμού και μιας πρωτοφανούς σε μέγεθος αλλά και ιστορική β

O Χασοδίκης, Ο Καβουρίδης και ο Παύλος, μια εντελώς φανταστική ιστορία

    Ο κος Χασοδίκης καθόταν αναπαυτικά στην περιστρεφόμενη δερμάτινη πολυθρόνα του. Μπροστά  απλωνόταν το  πολυτελές εβένινο γραφείο  και πίσω του,  μέσα από  την τζαμαρία του μεγάλου παράθυρου, δέσποζε πάνω στον ιερό βράχο η αρμονική φιγούρα του Παρθενώνα, κυκλωμένου μέσα στην λιτή του μεγαλοπρέπεια από τα απαλά χρώματα του αττικού σούρουπου.       Ήταν μια καλή μέρα για τον κο Χασοδίκη. Παρά την μεγάλη κρίση που έπληττε χιλιάδες συναδέλφους του, ο ίδιος είχε εξασφαλίσει για το  γραφείο του μερικές μεγάλες υποθέσεις, που θα συντηρούσαν  για καιρό τα κέρδη του.   Ίσως γι αυτό ο κος Χασοδίκης είχε μια έκφραση ικανοποίησης καθώς ατένιζε σιωπηλά τον Παρθενώνα  και χάιδευε ράθυμα την κοιλίτσα του κάτω από το ακριβό γιλέκο. Ίσως όμως και να σκεφτόταν το ξανθό γκομενάκι που θα συναντούσε αργότερα στην κρυφή του γκαρσονιέρα..Ποιος ξέρει...      Τότε άρχισε να δονείται το  τηλέφωνο. Ο κος Χασοδίκης μισούσε τα τηλέφωνα ειδικά όταν του διέκοπταν τις σκέψεις του.  Απηυδισμένος όπως ήταν από τα

Την ιστορία την βρίσκεις πάντα μπροστά σου (γ)

 ΜΕΡΟΣ Γ Το 334 πχ ο Μέγας Αλέξανδρος αποβιβάστηκε στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, στον λιμένα των Αχαιών, και κάρφωσε το δόρυ του στην μικρασιατική γη, εγκαινιάζοντας μια υπερχιλιετή εισβολή του Ελληνικού πολιτισμού στην Ασία.  Το 1071, χίλια τετρακόσια χρόνια μετά,  όταν ο Ρωμανός Διογένης ηττήθηκε στην Μάχη του Ματζικέρτ,  χάθηκε για πρώτη φορά μικρασιατική γη από την επιρροή του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και το κενό γέμισαν οι Σελτζούκοι Τούρκοι που ίδρυσαν χαλιφάτο στα χαμένα εδάφη. Το αποτέλεσμα ήταν η παλιά αυτοκρατορία να στηρίζεται όλο και πιο πολύ στα ευρωπαϊκά της εδάφη και στους βαλκανικούς  πληθυσμούς.  Επίσης άρχισε να παραδίδει εμπορικά  προνόμια στις Δυτικές ναυτικές δημοκρατίες όπως η Βενετία και η Γένουα.    Μια σχέση «αγάπης και μίσους» εγκαινιάστηκε από τότε  που διαρκεί ως τις μέρες μας, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο.   Η πολιτική των Παλαιολόγων, που αναπτύξαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, έφερε σε σύγκρουση το …χθόνιο του έθνους με τις πολιτικές επιλογές