Να μαι πάλι, αν και είχα υποσχεθεί να επιστρέψω στις αρχές του Μάρτη, υποπτεύομαι όμως πως κανείς δεν το θυμάται άρα, προχωράω στο άρθρο μου... Σήμερα θα σας μεταφέρω 20 χρόνια πριν, στην πόλη μου και σε ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ. Ήμουν φοιτητής τότε και ο συγκάτοικός μου μου πρότεινε μια εκδήλωση σε ένα κλασσικό rock bar της αγαπημένης μου πόλης. - Θα είναι εκεί για να παρουσιάσει ένα καινούριο του βιβλίο, μου είπε και με έπεισε να τον ακολούθησω. Πάντα ήθελα άλλωστε να συναντήσω από κοντά τον καταλυτικό για τη νεότητα μου δημιουργό, που τότε ήταν στα πολύ πάνω του, καθώς τον συνόδευε η αύρα της επιτυχίας. Πήγαμε λοιπόν στο μπαρ το "Αυγό" και τότε είδα για πρώτη και τελευταία φορά τον εμβληματικό αυτό άνθρωπο. Ήταν γεροδεμένος και είχε αυτή την παρουσία που γεμίζει τον χώρο, ή τουλάχιστον έτσι το έβλεπα τότε με τα νεανικά μου μάτια. Κάθισε σε ένα τραπεζάκι που είχε μεταφερθεί για τις ανάγκες της βραδιάς στο κέντρο του bar, είχε λίγο νερό και ένα ποτό στο
Demo Version