Ήταν που λέτε μια φορά στο μεγάλο μας σχολείο μια τάξη εφήβων που μάθαινε οικονομικά. Στην τάξη αυτή υπήρχε ένας άριστος μαθητής που όπως συνηθίζεται στα σχολεία τηρούσε και το απουσιολόγιο της τάξης, και εδώ δράττομαι της ευκαιρίας να σχολιάσω ότι ποτέ δεν κατάλαβα αυτή την συνήθεια, όπως και πολλές άλλες άλλωστε, στο ασυνήθιστο αυτό σχολείο... Ο Γιαννάκης λοιπόν, έτσι έλεγαν τον απουσιολόγο της τάξης, ήταν ένας πολύ καλός και επιμελής μαθητής, από αυτά τα παιδιά μάλαμα που κάθε πατέρας και μητέρα θα ήθελε να έχει. Μελετηρός, έξυπνος, πειθαρχημένος και επίσης αθλητικός τύπος, αντικαπνιστής, ήταν για να μην μακρηγορώ ένα υπόδειγμα μαθητού. Η αλήθεια είναι πως καταγόταν από καλή οικογένεια και του είχαν δοθεί απλόχερα πολλά από αυτά που έλειπαν στα άλλα παιδιά. Τον ζήλευαν ας πούμε γιατί πάντα ο Γιαννάκης ερχόταν με το τελευταίο μοντέλο smartphone, είχε βλέπετε μια έφεση με τις ηλεκτρονικές συσκευές, ειδικά αυτές που είχαν πρόθεμα -i ή και e- στο λογότυπο τους. Πάν...
Demo Version