Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα αγανακτισμένοι

Την ιστορία την βρίσκεις πάντα μπροστά σου (γ)

 ΜΕΡΟΣ Γ Το 334 πχ ο Μέγας Αλέξανδρος αποβιβάστηκε στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, στον λιμένα των Αχαιών, και κάρφωσε το δόρυ του στην μικρασιατική γη, εγκαινιάζοντας μια υπερχιλιετή εισβολή του Ελληνικού πολιτισμού στην Ασία.  Το 1071, χίλια τετρακόσια χρόνια μετά,  όταν ο Ρωμανός Διογένης ηττήθηκε στην Μάχη του Ματζικέρτ,  χάθηκε για πρώτη φορά μικρασιατική γη από την επιρροή του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και το κενό γέμισαν οι Σελτζούκοι Τούρκοι που ίδρυσαν χαλιφάτο στα χαμένα εδάφη. Το αποτέλεσμα ήταν η παλιά αυτοκρατορία να στηρίζεται όλο και πιο πολύ στα ευρωπαϊκά της εδάφη και στους βαλκανικούς  πληθυσμούς.  Επίσης άρχισε να παραδίδει εμπορικά  προνόμια στις Δυτικές ναυτικές δημοκρατίες όπως η Βενετία και η Γένουα.    Μια σχέση «αγάπης και μίσους» εγκαινιάστηκε από τότε  που διαρκεί ως τις μέρες μας, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο.   Η πολιτική των Παλαιολόγων, που αναπτύξαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, έφ...

Η Μαργαρίτα που με μισεί

Πέρασαν δύο χρόνια κιόλας, από τότε που συνάντησα τελευταία φορά την Μαργαρίτα.  Την είδα και πάλι τυχαία  στην πλατεία, που  αρχίσαμε  να μαζευόμαστε το φετινό καλοκαίρι.   Φορούσε ένα ριχτό πλουμιστό φόρεμα και πάνινα βεραμάν παπούτσια, στα χείλη το οικείο από παλιά άλικο κραγιόν και στα δεξί αυτί μια σειρά από διαμαντάκια.     Τα πλούσια κόκκινα μαλλιά της   ταράχτηκαν ελαφρά όταν γύρισε να με χαιρετήσει, σαν ένα ξέσπασμα της φωτιάς στο παράγγελμα της απογευματινής  αύρας.  Η Μαργαρίτα που πάντα της άρεσε να παίζει με τα 40 μου χρόνια, ένα πλάσμα αέρινο, σβέλτο, πανέμορφο, με τα καστανά της αμυγδαλωτά μάτια  να με κυττάζουν  βαθιά όταν της μιλούσα, με ένα απροσδιόριστο τόνο που είχε κάτι από συγκέντρωση, κάτι από περιπαιχτική διάθεση, εκπέμποντας όμως πάντα μια αίσθηση του απέραντου, της θάλασσας και του ουρανού που  ενώνονται  στο βάθος του ορίζοντα.       Τέλειωσε το π...

Το όνειρο μιας Νέας ΓΣΕΕ

Μια πρόταση για την γενική αναδιοργάνωση των Ελληνικών συνδικάτων σε δύο μόνο επίπεδα.       Το άρθρο αυτό γράφεται πάνω σε λευκό χαρτί.   Η έκρυθμη κατάσταση που βρίσκεται η πατρίδα μας δεν μας αφήνει την πολυτέλεια εμβριθών αναλύσεων σχετικά με τον συνδικαλισμό και ποιον εξυπηρετεί σήμερα.  Εδώ θα περιγράψω με απλά λόγια μια πολύ γενική πρόταση για την ριζική αναδιοργάνωση των σωματείων στην Ελλάδα.  Ο λόγος είναι πως στον δεκαπενταετή εργασιακό μου βίο πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί προσπαθούν να με εκπροσωπήσουν τόσοι πολλοί.  Όταν το έψαξα πιο βαθιά βρήκα ότι η εκπροσώπησή μου σαν εργαζόμενου πάσχει εξαιτίας της μεγάλης πολυδιάσπασης των συνδικαλιστικών φορέων όπως επίσης και λόγω της σύγκρουσης συμφερόντων μέσα στα σωματεία.  Φαινομενικά στο πρωτοβάθμιο σωματείο μου, από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας, εκπροσωπούνται όλοι.  Ουσιαστικά όμως ορισμένες μερίδες μόνο εργαζομένων έχουν  λόγο  και καταφέρνουν να εκπροσωπούνται. ...