Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μερικά λόγια ακόμα για την Κερατέα


Δυνάμεις των ΜΑΤ σε απόγνωση!
Από τότε που έγραψα το προηγούμενο άρθρο μου το θέμα της Κερατέας βγήκε από την γραφική σφαίρα που το κρατούσαν τα φιμωμένα ΜΜΕ και έτυχε πανελλήνιας προβολής. Εκτός από την αποφασιστικότητα και το παροιμιώδες πείσμα του..γαλάτικου χωριού, πολλοί ανώνυμοι και επώνυμοι πολίτες ένωσαν τις δυνάμεις τους μέσα από το διαδίκτυο και κατάφεραν να αναδείξουν καλύτερα το κρίσιμο αυτό θέμα. Σαν αποκορύφωμα την περασμένη Τρίτη η εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου μετέφερε στην βραδυνή ζώνη υψηλής τηλεθέασης το πρόβλημα. Υπήρξαν και επικριτικά άρθα όπως αυτό.  Επίσης από τον οικονομικό τύπο γράφτηκαν αναλύσεις όπως αυτή. Όμως  όλοι εμείς που παρακολουθούμε αμήχανοι πολλές φορές την σύγκρουση,  θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να αναλογιστούμε την ευθύνη μας σαν πολίτες και  να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην ουσία της υπόθεσης.   Το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών είναι κεντρικό πρόβλημα και σε μια συνεκτική κοινωνία θα έπρεπε να συζητείται εξαντλητικά σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πόσο μάλλον όταν έχουμε να αποφασίσουμε για την διαχείριση των σκουπιδιών της μητροπολιτικής περιοχής της Αττικής. Όλοι οι νέοι δήμοι του Καλλικράτη παρακολουθούν τις εξελίξεις και η Αττική θα πρέπει να δώσει το, καλό, παράδειγμα στους υπόλοιπους.
Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε μία ευρεία συζήτηση στα  ΜΜΕ,   με την συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων και των αρμόδιων υπουργών. Θα μπορούσαν να κληθούν συμπληρωματικά οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. Να πέσουν στο τραπέζι όλες οι προτάσεις και οι πιθανές λύσεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί ξοδεύουμε τόσο τηλεοπτικό χρόνο για κουτσομπολιά του χειρίστου είδους και δεν βρίσκουμε παρά ελάχιστο για να προβληθεί ένα θέμα που άπτεται του πολιτισμού μας σε τελική ανάλυση. Και τέλος να ερωτηθούν οι πολίτες της Αττικής, ποιος τους ρώτησε αυτούς; Πως έγινε ο σχεδιασμός; Σε ποια γραφεία και με ποια κριτήρια συμφωνήθηκαν οι συγκεκριμένες λύσεις;
Καλό θα είναι να το θυμόμαστε. Έχουμε τις ευθύνες μας σαν πολίτες. Η αδιαφορία μας αφήνει στους ειδικούς(;) το περιθώριο να υιοθετήσουν λύσεις για εμάς χωρίς..εμάς. Κάναμε την πολιτική...politics. Άλλα έστω την ύστατη στιγμή μπορούμε να τείνουμε χείρα φιλίας στους δημότες της Κερατέας και να βοηθήσουμε στην ποιοτική ανάδειξη του αγώνα τους. Κάθε πολίτης αυτής της χώρας θα ήταν κερδισμένος. Και η δημοκρατία μας επίσης.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ράφτρα της Κοκκινιάς

Μαλαματένια λόγια, Γιάννης Μαρκόπουλος, Μάνος Ελευθερίου Το ιστορικό βίντεο του 1974 "Καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία και νά 'σουν ράφτρα μες την Κοκκινιά. .. " Αριστουργηματικό τραγούδι, ιστορική συνάντηση, ο νεοελληνικός πολιτισμός σε μια πολύ δυνατή στιγμή του. Και η δύναμή του αυτή δεν πηγάζει από τις... συμμορίες, αλλά γεννιέται απλά και αβίαστα από την ράφτρα της Κοκκινιάς. Κοιτάζω ξανά και ξανά το παλιό  βίντεο του 1974. Τα σεμνά παιδιά που τραγούδησαν τόσο δυνατά αυτό το τραγούδι, μου φάνηκε πως γεννήθηκαν κι αυτά από μια τέτοια μάνα. Και της αποτίουν ύψιστο φόρο τιμής. Η παλιά Κοκκινιά Ποια είναι η ράφτρα της Κοκκινιάς ; Κυριολεκτικά μιλώντας, θα μπορούσε να είναι μια προσφυγοπούλα, που κατάγεται από την χαμένη πια γι αυτήν πατρίδα της Ιωνίας, που μεγάλωσε σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον και ρίχτηκε σε ένα άθλιο αντίσκηνο στις αλάνες τότε της Κοκκινιάς, θύμα βίαιου ξεριζωμού και μιας πρωτοφανούς σε μέγεθος αλλά και ιστορική β...

Την ιστορία την βρίσκεις πάντα μπροστά σου (β)

Μέρος Β      Το σύγχρονο Ελληνικό κράτος δεν θα υπήρχε στην σημερινή του μορφή χωρίς την ισχυρή παρέμβαση  των Μεγάλων Δυνάμεων του 19 ου  αιώνα.  Αποτέλεσμα πεισματικού εθνικού αγώνα αλλά και μιας απίστευτης Ευρωπαϊκής διπλωματικής κινητικότητας, που κορυφώθηκαν με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, τον Οκτώβριο του 1827,  σε εφαρμογή της Συνθήκης του Λονδίνου του Ιούνιου του 1827.   Αργότερα δε ο Ρωσοτουρκικός Πόλεμος που έληξε με την συνθήκη της Αδριανούπολης  και η Γαλλική εκστρατευτική δύναμη στην Πελοπόννησο  επισφράγισαν τη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Η τελική πράξη της ίδρυσης του Ελληνικού κράτους υπογράφηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 με το πρωτόκολλο που έμεινε στην ιστορία σαν Πρωτόκολλο του Λονδίνου.  Αναγνωριζόταν η ίδρυση ελεύθερου  κράτους με επικράτεια νότια της νοητής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.  Ελεύθερου; Όχι και τόσο…Το κράτος αυτό, που ξεκίνησε την ύπαρξή...

Την ιστορία την βρίσκεις πάντα μπροστά σου (γ)

 ΜΕΡΟΣ Γ Το 334 πχ ο Μέγας Αλέξανδρος αποβιβάστηκε στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, στον λιμένα των Αχαιών, και κάρφωσε το δόρυ του στην μικρασιατική γη, εγκαινιάζοντας μια υπερχιλιετή εισβολή του Ελληνικού πολιτισμού στην Ασία.  Το 1071, χίλια τετρακόσια χρόνια μετά,  όταν ο Ρωμανός Διογένης ηττήθηκε στην Μάχη του Ματζικέρτ,  χάθηκε για πρώτη φορά μικρασιατική γη από την επιρροή του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και το κενό γέμισαν οι Σελτζούκοι Τούρκοι που ίδρυσαν χαλιφάτο στα χαμένα εδάφη. Το αποτέλεσμα ήταν η παλιά αυτοκρατορία να στηρίζεται όλο και πιο πολύ στα ευρωπαϊκά της εδάφη και στους βαλκανικούς  πληθυσμούς.  Επίσης άρχισε να παραδίδει εμπορικά  προνόμια στις Δυτικές ναυτικές δημοκρατίες όπως η Βενετία και η Γένουα.    Μια σχέση «αγάπης και μίσους» εγκαινιάστηκε από τότε  που διαρκεί ως τις μέρες μας, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο.   Η πολιτική των Παλαιολόγων, που αναπτύξαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, έφ...