Ο απουσιολόγος, ο δάσκαλος με τα γυαλιά και η γαλαρία...

Ήταν που λέτε μια φορά στο μεγάλο μας σχολείο μια τάξη εφήβων που μάθαινε οικονομικά. Στην τάξη αυτή υπήρχε ένας άριστος μαθητής που όπως συνηθίζεται στα σχολεία τηρούσε και το απουσιολόγιο της τάξης, και εδώ δράττομαι της ευκαιρίας να σχολιάσω ότι ποτέ δεν κατάλαβα αυτή την συνήθεια, όπως και πολλές άλλες άλλωστε, στο ασυνήθιστο αυτό σχολείο...

Ο Γιαννάκης λοιπόν, έτσι έλεγαν τον απουσιολόγο της τάξης, ήταν ένας πολύ καλός και επιμελής μαθητής, από αυτά τα παιδιά μάλαμα που κάθε πατέρας και μητέρα θα ήθελε να έχει. Μελετηρός, έξυπνος, πειθαρχημένος και επίσης αθλητικός τύπος, αντικαπνιστής, ήταν για να μην μακρηγορώ ένα υπόδειγμα μαθητού. Η αλήθεια είναι πως καταγόταν από καλή οικογένεια και του είχαν δοθεί απλόχερα πολλά από αυτά που έλειπαν στα άλλα παιδιά. Τον ζήλευαν ας πούμε γιατί πάντα ο Γιαννάκης ερχόταν με το τελευταίο μοντέλο smartphone, είχε βλέπετε μια έφεση με τις ηλεκτρονικές συσκευές, ειδικά αυτές που είχαν πρόθεμα -i ή και e- στο λογότυπο τους. Πάντα αυτό το παιδάκι είχε ένα καλώδιο στο αυτί του και μια οθόνη με ζωηρά χρώματα και ωραία εικονίδια που τα πατούσε συνήθως στα διαλείμματα.

Τα άλλα παιδιά όμως δεν είχαν την ευγενή καταγωγή του Γιαννάκη και ούτε όλα αυτά τα φανταχτερά accessories που απλόχερα διέθετε. Είχαν πιο λαϊκή καταγωγή, ήταν αθυρόστομοι, όχι και τόσο ραφιναρισμένοι για να το πω καλύτερα. Είχαν επίσης και κάποια προβλήματα προσαρμογής στο σχολείο, έλλειψη πειθαρχίας και λοιπά. Επιδείκνυαν και μια παγερή αδιαφορία για το μάθημα των οικονομικών, μα τόσο πολύ όμως που εκνεύριζαν τον δάσκαλο με τα γυαλιά.

Ο δάσκαλός με τα γυαλιά λοιπόν ήταν πολύ αυστηρός και γι αυτό τον λόγο συχνά έδινε ασκήσεις η διοργάνωνε ξαφνικά διαγωνίσματα στην τάξη. Είχε και μια λογική, θα έλεγα, επιμονή στον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, γνώριμη έννοια για όποιον κατέχει στοιχειωδώς την οικονομική επιστήμη.

 Mια μέρα λοιπόν ο δάσκαλος αποφάσισε να δώσει μια ομαδική εργασία στην τάξη. Η εργασία ήταν παράξενη, αλλά φυσικά ο αυστηρός δάσκαλος με τα γυαλιά ήξερε τι έκανε. Τα παιδιά έπρεπε να διαχειριστούν συνετά έναν συλλογικό μηνιαίο λογαριασμό με εικονικά χρήματα. Στο τέλος του μήνα θα έπρεπε να έχουν αφήσει μια μικρή αποταμίευση και να έχουν χρησιμοποιήσει τα χρήματα για το καλό όλης της τάξης. Υπεύθυνος της εργασίας ορίστηκε ποιος άλλος, ο Γιαννάκης, αυτός θα παρέδιδε την εργασία στον καθηγητή.

Εδώ όμως εμφανίστηκε το πρόβλημα. Ο Γιαννάκης περιφρονούσε κατά βάθος τους άλλους, λαϊκής καταγωγής, μαθητές και πήρε με στραβό μάτι την εργασία. Προέβαλλε και αντιρρήσεις στον δάσκαλο ο οποίος όμως ήταν ανένδοτος. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Γιαννάκης δεν ασχολήθηκε καθόλου με την εργασία και την πάσαρε σε μια κολλητή του, που είχε όμως και καλή σχέση με διάφορα πονηρές φάτσες της γαλαρίας, θα σας είναι ίσως γνωστό ότι οι νεαρές κυρίες έλκονται καμιά φορά από τους ζωηρούς τύπους.

Έτσι και έγινε. Για μία εβδομάδα η γαλαρία της τάξης συνεδρίαζε μυστικοπαθώς, με αφορμή τον... ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, κάτι που θα έπρεπε να τραβήξει την προσοχή του Γιαννάκη από το ακριβό του smartphone και να τον κάνει να σκεφτεί, μιας και η γαλαρία δεν φημιζόταν για την προσήλωσή της στο μάθημα.

Έτσι την επόμενη εβδομάδα που ο αυστηρός δάσκαλος  ζήτησε την εργασία, ο επιμελής Γιαννάκης  του  την παρέδωσε , καθαρογραμμένη και τακτοποιημένη από την όμορφή συμμαθήτριά του. μέσα σε μια κομψή μπλε διάφανη θήκη,

Ο καθηγητής σκέφτηκε να ρίξει μια ματιά πριν την συζητήσει δημόσια και τότε όλη η τάξη πρόσεξε ένα περίεργο χαμόγελο καθώς μελετούσε με εντεινόμενη προσοχή το περιεχόμενο.

Μετά από αρκετή σιωπή που φόρτισε κάπως την ατμόσφαιρα στην τάξη ο καθηγητής φώναξε τον Γιαννάκη στην έδρα.

- Παρατηρώ έναν καθόλου ισοσκελισμένο προϋπολογισμό της τάξης, είπε αυστηρά στον Γιαννάκη. Η στήλη των εξόδων υπερβαίνει κατά πολύ τα έξοδα....

Ο Γιαννάκης χλόμιασε ξαφνικά, καθώς κατάλαβε ότι πιάστηκε στα πράσα, αυτός, ο πιο καλός μαθητής, και έριξε μια κλεφτή αλλά γεμάτη νόημα ματιά στην ωραία συμμαθήτρια. Αλλά ανέκτησε γρήγορα την αυτοκυριαρχία του και απάντησε, σαν έτοιμος από καιρό, στον καθηγητή.

Λεφτά υπάρχουν κε καθηγητά, ο προϋπολογισμός είναι ισοσκελισμένος.

Ο καθηγητής απόρησε μιας και άλλα του έλεγαν οι πίνακες της εργασίας, αλλά συνέχισε ακάθεκτος.

- Διαβάζω από την στήλη των εξόδων. 30% προϋπολογισμού για διοργάνωση εκδρομών, 20% για αγορά μαύρου, έξοδα για αγορά προφυλακτικών σε ποσότητα για μείωση του κόστους κλπ κλπ. Έσοδα έχετε μόνο χορηγίες από το sex shop της γειτονιάς, ποιος έγραψε αυτές τις βλακείες, εεεεεε, 

άστραψε και βρόντηξε ο καθηγητής.

Ο Γιαννάκης όμως καθ όλα ψύχραιμος, δεν δίστασε ούτε στιγμή. Απευθύνθηκε στην τάξη, κοιτάζοντας επιτιμητικά την γαλαρία, η οποία στο μεταξύ άρχισε να προκαλεί μια κάποια αναστάτωση με ψιθύρους και γελάκια και είπε:

- Ο προϋπολογισμός ήταν σωστός αλλά οι συμμαθητές μου τον άλλαξαν, πρόφερε με φανερή κακία. Μόλις πρόφερε αυτό το επιχείρημα ακούστηκε δυνατό σούσουρο και φωνές αποδοκιμασίας, ου ρε, παλιορουφιάνε, από τη γαλαρία.

Αλλά ο καλός μαθητής συνέχισε ακάθεκτος.

-Είναι φανερός κε καθηγητά ο ευδαιμονισμός και η ελαφρότητα που κυριαρχούν στον συγκεκριμένο προϋπολογισμό, ιδιότητες που δεν συνάδουν με την δική μου πορεία. Απλώς οι συμμαθητές μου χρησιμοποίησαν την εργασία για να σπιλώσουν το ονομά μου και την ιδιότητά μου σαν απουσιολόγου. Γι αυτό κι εγώ κε καθηγητά ζητώ να απαλαγώ των καθηκόντων μου, δεν θέλω να έχω καμία σχέση με την γαλαρία, την οποία καταγγέλω για έλλειψη υπευθυνότητας.

Τότε ο καθηγητής αναγκάστηκε να επέμβει, γιατί η κατάσταση στην τάξη άρχισε να γίνεται ανεξέλεγκτη.

- Γιαννάκη είπε, πράγματι έσφαλες όταν εμπιστεύτηκες στην γαλαρία την σοβαρή αυτή εργασία. Αλλά δεν δέχομαι την παραίτησή σου. Όλη η τάξη θα τιμωρηθεί και εσύ Γιαννάκη μαζί με την γαλαρία που πλέον θα την επιβλέπεις. Η τιμωρία σας θα είναι περισσότερο διάβασμα, λιγότερα διαλείμματα και ακόμα περισσότερα διαγωνίσματα. Α και εκδρομές τέλος.

Άστραψε και βρόντηξε ο δάσκαλός και χτύπησε  τον ξύλινο χάρακα με δύναμη στην έδρα.

Σιωπή απλώθηκε στην γαλαρία και ο Γιαννάκης αποσύρθηκε σιωπηλός και άρχισε να πατάει χωρίς λόγο τα χρωματιστά εικονίδια στο smartphone. Όλοι κατάλαβαν ότι οι πλάκες με τον καθηγητή και τον απουσιολόγο καμιά φορά έχουν και συνέπειες. Όσο για τον δάσκαλο με τα γυαλιά , αυτός ήταν μάλλον ο μόνος που είχε λόγο να χαμογελάει, αν και συγκαλυμμένα πίσω από τα επίτηδες σφιγμένα χείλη του.

- Τώρα θα σας κάνω ανθρώπους, ρεμάλια, μονολόγησε, χωρίς κανένας να τον ακούσει.
Και πρόσθεσε δυνατά, για να τον ακούσουν όλοι:
- Καλό κουράγιο!