Ήταν μια καλή μέρα για τον κο Χασοδίκη. Παρά την μεγάλη κρίση που έπληττε χιλιάδες συναδέλφους του, ο ίδιος είχε εξασφαλίσει για το γραφείο του μερικές μεγάλες υποθέσεις, που θα συντηρούσαν για καιρό τα κέρδη του. Ίσως γι αυτό ο κος Χασοδίκης είχε μια έκφραση ικανοποίησης καθώς ατένιζε σιωπηλά τον Παρθενώνα και χάιδευε ράθυμα την κοιλίτσα του κάτω από το ακριβό γιλέκο. Ίσως όμως και να σκεφτόταν το ξανθό γκομενάκι που θα συναντούσε αργότερα στην κρυφή του γκαρσονιέρα..Ποιος ξέρει...
Τότε άρχισε να δονείται το τηλέφωνο. Ο κος Χασοδίκης μισούσε τα τηλέφωνα ειδικά όταν του διέκοπταν τις σκέψεις του. Απηυδισμένος όπως ήταν από τα τόσες χιλιάδες επαγγελματικά τηλεφωνήματα που είχε απαντήσει στην μακρά καριέρα του, είχε πάντα το προσωπικό του κινητό στη δόνηση.
Έτσι λοιπόν εκείνο το απόγευμα το ακριβό smartphone άρχισε να δονείται επίμονα πάνω στο γραφείο του. Κοίταξε τον αριθμό και είδε με έκπληξη ότι του τηλεφωνούσε ο νεαρός υπουργός της Φορομπηξίας κος Καβουρίδης.
-Τι να θέλει ο άχρηστος, μονολόγησε ο πρόεδρος του Συλλόγου των Λογοκόπων, που στις μύχιες σκέψεις του κυριαρχούσε η αντιπάθεια για την σύγχρονη τάξη των πολιτικών.
Έλα Χασοδίκη, του είπε με την χαρακτηριστική τσιριχτή φωνή του ο Καβουρίδης, θέλει να σου μιλήσει ο Παύλος, από τους International Friends of Bankers (IFB). Ο Χασοδίκης με την πολύχρονη εμπειρία του μυρίστηκε φασαρίες και άρχισε να μονολογεί νοερά.
- Γιατί με μπλέκει με τους σαράφηδες τέτοια ώρα, δεν θα μου βγει σε καλό, σκέφτηκε, αλλά απέφυγε να εκφράσει την απορία στον συνομιλητή του..
- Είμαι ο Παύλος, διέκοψε τις σκέψεις του ο κοφτός και αυστηρός λόγος του διεθνούς λογιστή. Κε Χασοδίκη είσαστε ο πρόεδρος του Εθνικού Συλλόγου των Λογοκόπων και θα ήθελα να σας μιλήσω ευθέως. Αυτή τη στιγμή η πατρίδα σας βρίσκεται σε κίνδυνο και θα πρέπει όλοι να συμβάλετε στην προσπάθεια για την σωτηρία της. Συγκεκριμένα ο κλάδος σας καρπώνεται για χρόνια εγγυημένες τιμές στις υπηρεσίες του και υψηλές, αδήλωτες στην εφορία, αμοιβές. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί και μάλιστα δεν την αντέχουν και οι πελάτες σας. Υπάρχει ανάγκη να απελευθερωθεί ο κλάδος σας και να λειτουργήσει ο υγιής ανταγωνισμός. Γι αυτό λοιπόν θα ήθελα να συναντηθούμε με το προεδρείο του συλλόγου σας για να συζητήσουμε αυτά τα θέματα.
Αυτά είπε ο Παύλος αυστηρά και αντιμετώπισε μια ανυσηχητική σιωπή από την άλλη άκρη της γραμμής. Κοίταξε ανήσυχος τον Καβουρίδη ο οποίος του έκανε ερωτηματικά νοήματα.
Ο κος Χασοδίκης από την άλλη μεριά, αντιλήφθηκε αμέσως τον κίνδυνο με το οξυμένο του επαγγελματικό αισθητήριο. Αν ο Παύλος βρισκόταν κοντά θα έβλεπε το πρόσωπο του συνοφρυωμένο και το βλέμμα του έντονο και οξύ, σαν του αρπακτικού που ετοιμάζεται να επιτεθεί στο θύμα του.
Η σιωπή κράτησε όμως λίγο και αμέσως μετά τα επαγγελματικά αντανακλαστικά του Χασοδίκη βγήκαν στην επιφάνεια.
- Για να σας πω την αλήθεια αγαπητέ κε Παύλε, δεν καταλαβαίνω καθόλου το νόημα του τηλεφωνήματός σας. Με εξοργίζει μάλιστα η συνταγματική εκτροπή στην οποία μόλις υπέπεσε ο αγαπητός μου φίλος κος Καβουρίδης. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι είσαστε ένας εξωθεσμικός λογιστής και δεν νομιμοποιήστε να ομιλείτε με τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας. Δώσε μου τον Καβουρίδη τώρα σε παρακαλώ..
Κόκαλο ο Παύλος, δεν άρθρωσε άλλη κουβέντα, μόνο αναψοκοκκίνισε και έδωσε πίσω το κινητό στον Καβουρίδη, που παρακολουθούσε στο μεταξύ αμήχανος την συνομιλία.
- Ρε μαλάκα, προσπάθησε να επιτεθεί πρώτος ο Καβουρίδης, ο Παύλος μας ταΐζει και δεν με βοηθάς να την στρώσω την δουλειά. Τόσα χρόνια αγαπημένοι δεν είμαστε, δεν κάναμε τα γούστα μας, κάθε φορά που με χρειαζόσουν να κανονίσω τα άπλυτά σου εμένα δεν φώναζες; Τώρα τι σε έπιασε; Από πότε έγινες υπερασπιστής του συντάγματος, άντε τώρα, μαέστρο της λοβιτούρας. Σου έδωσα και τον σύλλογο για να κλείνεις τις δουλειές σου και έτσι με ανταμοίβεις;
Αλλά ο Χασοδίκης ήταν αποφασισμένος να σηκώσει το γάντι...
- Άκου να σου πω Καβουρίδη,απάντησε ο πρόεδρος, νομίζεις ότι είμαι κανένας από τους ηλίθιους ψηφοφόρους σου που τους τρομοκρατείς από την τηλεόραση; Ξέρεις με ποιον μιλάς; Ξέρεις ποια είναι η τάξη μου; Για να σου πω, αυτή τη χώρα μαζί την αρμέγουμε τόσα χρόνια και τώρα πας να χαλάσεις τη συμφωνία και θέλεις να αρμέγεις μόνος σου, με τους διάφορους Παύλους που πήγες και μάζεψες, αρχιμαλάκα. Και όλα αυτά για να συνεχίσεις να ταΐζεις τους κοπρίτες που μισθοδοτείς από την μεγάλη μέση για να σου μαζεύουν τους ψήφους. Βρε άι σιχτίρ από δω, που θα μου απελευθερώσεις την αγορά, τι το πέρασες εδώ, τα τσιφλίκια του πατέρα σου;
Θα καλέσω αύριο κιόλας του ρουφιάνους με τα μικρόφωνα και θα δηλώσω υπερασπιστής του έθνους, άλλωστε αυτό είμαι. Οι Λογοκόποι θα σώσουν την τιμή του έθνους μας, να το ξέρεις...
Και έτσι συνεχίστηκε η κουβέντα για αρκετή ώρα ανάμεσα στον υπουργό και τον πρόεδρο του συλλόγου. Ο Παύλος κάποια στιγμή το πήρε προσωπικά και απείλησε ευθέως ότι δεν έχει άλλα ψιλά και θα αφήσει στην τύχη της την χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας, γιατί δεν έχει άλλες αντοχές, τσατάλια του τα κάνανε τα νεύρα.
Ο Καβουρίδης έπεσε στα γόνατα και τον παρακάλεσε να το ξανασκεφτεί, καθώς, όπως δήλωσε, έχει ράμματα για την γούνα του Χασοδίκη και θα τον φέρει στα νερά του. Κι ο Χασοδίκης;
Αυτός έκλεισε κάποια στιγμή το τηλέφωνο στα μούτρα του υπουργού, ξέχασε και το γκομενάκι που τον περίμενε στην φωλίτσα τους και άρχισε να πληκτρολογεί με μανία στον υπολογιστή του ένα δελτίο τύπου. Την ώρα που ο ανύποπτος ήλιος ετοιμαζόταν να χαθεί, έριξε μια κλεφτή ματιά στο αρχαίο μνημείο με το ανεπανάληπτο κάλος και την απίστευτη αίσθηση του μέτρου.
- Α ρε Περικλή, μονολόγησε, τι λοβιτούρες έκανες κι εσύ για να ταιριάξεις αυτά τα μάρμαρα. Μια χαρά τους άρμεξες, μπαγασάκο...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου