Ζούμε μέρες μνημονίου και αυτό είναι μια βαριά δουλεία που σιγά σιγά συνειδητοποιούμε σε όλο της το μέγεθος. Στην ταλαίπωρη πατρίδα νέα κινήματα εμφανίζονται συνεχώς και πολλοί φίλοι μας τα σχολιάζουν η τα συζητάνε στις λίστες αλληλογραφίας. Το καλό σε αυτή την υπόθεση είναι ότι επιτέλους ξεκίνησε η συζήτηση, καθώς κλείνει πια ένας κύκλος ευδαιμονισμού που άνοιξε το 1981 με την ιστορική Αλλαγή του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Η επέλαση της διεθνούς των τοκογλύφων, αρχαία τέχνη κι αυτή, έχει προκαλέσει ιστορικά ποταμούς αίματος, αναγκάζει την Ελληνική κοινωνία να σκεπτεί. Αλλά δεν θα μακρηγορήσω άλλο μιας και το άρθρο μου θα ασχοληθεί αποκλειστικά με τα νέα αυτά κινήματα. Το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι εκδηλώνουν καχυποψία και κριτική απέναντι στο σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Θα σχολιάσω εδώ κάποια από αυτά. Το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ για παράδειγμα, έχει στοχεύσει τις αστικές συγκοινωνίες και τα διόδια των εθνικών οδών. ...
Demo Version