Memorandum Days

ΜΕΡΟΣ Δ Λίγα λόγια ακόμα πριν την καλοκαιρινή μας περισυλλογή.  Σε προηγούμενα άρθρα επιχειρήθηκε μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην ιστορία του ελληνικού έθνους, χρησιμοποιώντας σαν ορόσημο την άλωση της Κωνσταντινούπολης, μια ημερομηνία που αρέσει σε πολλούς σύγχρονους …Ελληναράδες.  Σκόπιμα απουσίαζε η αναφορά στην ταξική διαστρωμάτωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μια διαστρωμάτωση φεουδαρχική και αναχρονιστική.  Μια παρεμφερή οργάνωση άλλωστε ακολούθησε και η διάδοχη Οθωμανική αυτοκρατορία, που αντιμετώπισε αντικειμενικές δυσκολίες να μεταρρυθμιστεί μέχρι την θορυβώδη και αιματηρή πτώση της, στις αρχές του 20 ου αιώνα.  Αλλά πιστεύω ότι καταφέραμε κατά κάποιο τρόπο να καταδείξουμε ότι η περίφημη ρήση «ανήκομεν εις την  Δύσιν»  είναι στην πραγματικότητα μια παμπάλαια στρατηγική επιλογή των ανώτερων τάξεων του Ελληνικού έθνους.  Στην σύγχρονη ιστορία μάλιστα, αυτή η στρατηγική επιλογή έχει και μια έντονη ατλαντική χροιά, κάτι που ίσως είναι θέμα ενός άλλου άρθρου.       Καταδείξα

 ΜΕΡΟΣ Γ Το 334 πχ ο Μέγας Αλέξανδρος αποβιβάστηκε στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, στον λιμένα των Αχαιών, και κάρφωσε το δόρυ του στην μικρασιατική γη, εγκαινιάζοντας μια υπερχιλιετή εισβολή του Ελληνικού πολιτισμού στην Ασία.  Το 1071, χίλια τετρακόσια χρόνια μετά,  όταν ο Ρωμανός Διογένης ηττήθηκε στην Μάχη του Ματζικέρτ,  χάθηκε για πρώτη φορά μικρασιατική γη από την επιρροή του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και το κενό γέμισαν οι Σελτζούκοι Τούρκοι που ίδρυσαν χαλιφάτο στα χαμένα εδάφη. Το αποτέλεσμα ήταν η παλιά αυτοκρατορία να στηρίζεται όλο και πιο πολύ στα ευρωπαϊκά της εδάφη και στους βαλκανικούς  πληθυσμούς.  Επίσης άρχισε να παραδίδει εμπορικά  προνόμια στις Δυτικές ναυτικές δημοκρατίες όπως η Βενετία και η Γένουα.    Μια σχέση «αγάπης και μίσους» εγκαινιάστηκε από τότε  που διαρκεί ως τις μέρες μας, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο.   Η πολιτική των Παλαιολόγων, που αναπτύξαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, έφερε σε σύγκρουση το …χθόνιο του έθνους με τις πολιτικές επιλογές

Μέρος Β      Το σύγχρονο Ελληνικό κράτος δεν θα υπήρχε στην σημερινή του μορφή χωρίς την ισχυρή παρέμβαση  των Μεγάλων Δυνάμεων του 19 ου  αιώνα.  Αποτέλεσμα πεισματικού εθνικού αγώνα αλλά και μιας απίστευτης Ευρωπαϊκής διπλωματικής κινητικότητας, που κορυφώθηκαν με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, τον Οκτώβριο του 1827,  σε εφαρμογή της Συνθήκης του Λονδίνου του Ιούνιου του 1827.   Αργότερα δε ο Ρωσοτουρκικός Πόλεμος που έληξε με την συνθήκη της Αδριανούπολης  και η Γαλλική εκστρατευτική δύναμη στην Πελοπόννησο  επισφράγισαν τη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Η τελική πράξη της ίδρυσης του Ελληνικού κράτους υπογράφηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 με το πρωτόκολλο που έμεινε στην ιστορία σαν Πρωτόκολλο του Λονδίνου.  Αναγνωριζόταν η ίδρυση ελεύθερου  κράτους με επικράτεια νότια της νοητής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.  Ελεύθερου; Όχι και τόσο…Το κράτος αυτό, που ξεκίνησε την ύπαρξή  του με Γερμανό βασιλιά, εμποτισμένο από την παιδεία του Γερμανικού Ιδεαλ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Η  29 η  Μαΐου του 1453 ήταν η «αποφράς ημέρα» της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ  Β τον Πορθητή.  Ο τελευταίος αυτοκράτορας,  Ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ ο Παλαιολόγος ή Κωνσταντίνος Δραγάσης, γιός του αυτοκράτορα Μανουήλ Β' Παλαιολόγου από την Ελένη Δραγάτση (Jelena Dragaš), κόρης του Σέρβου άρχοντα των Σερρών, πολέμησε σώμα με σώμα  στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, όπου και τελικά σκοτώθηκε στη μάχη χωρίς ποτέ να βρεθεί το πτώμα του.     Σε όσους  παρατηρούν τους δικέφαλους αετούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και ακούνε τις καμπάνες να χτυπάνε πένθιμα κάθε χρόνο σε ανάμνηση της Άλωσης, θα ήταν χρήσιμο να  υπενθυμίσουμε ότι η οικογένεια των Παλαιολόγων προσπάθησε πολλάκις να ζητήσει βοήθεια και προστασία από την Δύση για να σώσει την καταρρέουσα ιστορική αυτοκρατορία.  Αυτή δε ήταν μια πολιτική που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στο ορθόδοξο ποίμνιο της εποχής, αλλά επίσης και στους ορθόδοξους ιεράρχες.  Διαχειριζόμενοι την πρόδηλη  αδυναμία της εξασθενημένης αυτοκρατ

Πέρασαν δύο χρόνια κιόλας, από τότε που συνάντησα τελευταία φορά την Μαργαρίτα.  Την είδα και πάλι τυχαία  στην πλατεία, που  αρχίσαμε  να μαζευόμαστε το φετινό καλοκαίρι.   Φορούσε ένα ριχτό πλουμιστό φόρεμα και πάνινα βεραμάν παπούτσια, στα χείλη το οικείο από παλιά άλικο κραγιόν και στα δεξί αυτί μια σειρά από διαμαντάκια.     Τα πλούσια κόκκινα μαλλιά της   ταράχτηκαν ελαφρά όταν γύρισε να με χαιρετήσει, σαν ένα ξέσπασμα της φωτιάς στο παράγγελμα της απογευματινής  αύρας.  Η Μαργαρίτα που πάντα της άρεσε να παίζει με τα 40 μου χρόνια, ένα πλάσμα αέρινο, σβέλτο, πανέμορφο, με τα καστανά της αμυγδαλωτά μάτια  να με κυττάζουν  βαθιά όταν της μιλούσα, με ένα απροσδιόριστο τόνο που είχε κάτι από συγκέντρωση, κάτι από περιπαιχτική διάθεση, εκπέμποντας όμως πάντα μια αίσθηση του απέραντου, της θάλασσας και του ουρανού που  ενώνονται  στο βάθος του ορίζοντα.       Τέλειωσε το πανεπιστήμιο  και έμεινε άνεργη μου είπε, αφού ανταλλάξαμε  τις πρώτες τυπικές κουβέντες, τι κάνεις, χαθήκαμε και τ

Έλληνας δημόσιος υπαλληλος...                               ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΥΟ ΧΟΝΤΡΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥΣ    Και 125 άτομα προσωπικό στο πρωθυπουργικό γραφείο για να καταφέρει τα εξής καταπληκτικά: α)  Να μας βάλει στο Μνημόνιο β)  Να μας διασύρει σαν ανίκανους και τεμπέληδες στους συμμάχους μας γ)  Να δανειστεί ένα ιστορικά υψηλό ποσό από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. δ) Παρ όλα αυτά, αν και έχει την υποστήριξη όλου του δυτικού κόσμου, να καταφέρνει να μας χρεώνει πιο πολύ, να μας υποβάλλει σε θυσίες και να ανεβάζει και το χρέος ε)Να μας απειλεί ότι θα τα βροντήξει και θα μας αφήσει μόνους... PLEASE GIORGOS MIN MAS TO KANIS AYTO,  SORRY, SORRY, SORRY, KALO KOURAGIO PES MAS POSOUS MISTHOUS XRIAZESE GIA NA MAS KSEXREOSIS......